Kilka lat temu miałem okazje dość dokładnie zwiedzić jeden z najpiękniejszych winiarskich regionów Francji - Beaujolais. No właśnie, już słyszę te ironiczne komentarze. Region może i ładny ale wina kiepskie. Nie do końca jest to prawda. Można oczywiście nie lubić beaujolais nouveau i to zarówno wina jak i całej jego marketingowej otoczki, jednak warto wiedzieć, że stanowi ono obecnie mniej niż połowę win wytwarzanych w całym regionie. Pozostałe, znacznie bardziej od beaujolais nouveau szlachetne wina, stanowić mogą poważny powód, oprócz oczywiście licznych turystycznych atrakcji, dla którego warto, co najmniej na parę dni zatrzymać się w Beaujolais. Także wizyty u producentów wina, przebiegają często inaczej niż w perfekcyjnie przygotowanych do turystycznych odwiedzin słynnych firmach z Bordeaux czy Burgundii. W rodzinnych posiadłościach Beaujolais nie ma na ogół fachowców od marketingowych kampanii beaujolais nouveau. Nie ma specjalistów od sprzedaży, którzy perfekcyjnie i beznamiętnie opowiedzą nam dlaczego ich wino jest najlepsze i niepostrzeżenie namówią nas do zakupu, na który tak naprawdę nas nie stać, zaś gdy w chwili przytomności odmówimy, stracą dla nas całe zainteresowanie. Przeciwnie, wielu producentów poświęci mnóstwo czasu i sporo, często troskliwie przechowywanych w rodzinnej piwnicy butelek, aby przekonać nas do swej pasji. Pamiętam Daniela Boulanda z Morgon, który aby przyjąć nas w swojej winnicy, zerwał się w niedzielę o ósmej rano, rzecz normalnie we Francji nie spotykana. Zresztą pasja ta nie jest cechą wyłącznie winiarzy francuskich. To po prostu cecha winiarzy prawdziwych. Wspomnę choćby Giuseppe Bonciego z włoskiego Marche, u którego planowana na godzinę wizyta, przeciągnęła się do czterech godzin spędzonych w towarzystwie gospodarza, jego córki oraz coraz starszych, wyciąganych z domowego skarbca butelek.
Jednym z takich winiarzy jest Jacques Gajówka, produkujący doskonałe wino w jednej z najlepszych apelacji Beaujolais - Côte de Brouilly. Emerytowany prawnik, mówiący doskonale po polsku, »