w talii butelki różowego wina z Prowansji. Niekiedy znaczenie ma również barwa szkła. Wąskie, wysokie butelki z winem mozelskim są zawsze zielone, podczas gdy identyczne co do kształtu butelki z winem reńskim mają charakterystyczny kolor szkła oranżowego. Ze względów handlowych, ale również podatkowych i celnych ujednolicono pojemności butelek, za podstawową miarę przyjmując 0,75 litra. Większe lub mniejsze butelki są wielokrotnością lub częścią tej miary. Wyjątkiem, są rzadko w Polsce spotykane, butelki zwane clavelin, pękate, o pojemności 0,62 litra, do których rozlewa się słynne żółte wina z Jury. Tradycyjnie mniejszych, na ogół półlitrowych butelek używa się do przechowywania najlepszych win z Tokaju.
Ciekawym zjawiskiem, związanym z butelkowaniem wina jest tak zwana maladie de bouteille, czyli "choroba butelki". Otóż żadne wino nie powinno być spożywane natychmiast po zabutelkowaniu. Potrzeba od jednego do trzech miesięcy, w zależności od wina, aby doszło ono do siebie po szoku, jaki jest niewątpliwie nagłe zamknięcie w niewielkiej, pozbawionej swobodnego dostępu powietrza przestrzeni butelki. Po kilku miesiącach leżakowania w spokoju wino dochodzi do siebie i może być degustowane.