|












|
| | |  
Winnice Alzacji ciągną się od Strasbourga do Miluzy wąskim pasem pomiędzy zboczami Wogezów a Renem. Jest to miejsce do uprawy winorośli rzeczywiście wyjątkowe. Łagodne, wschodnie stoki Wogezów zapewniają odpowiednie nasłonecznienie. Długie górskie pasmo, chroni przed chłodnymi zachodnimi wiatrami, stanowiąc ponadto barierę przed nadciągającymi znad oceanu opadami. O ile szczyty gór otrzymują rocznie ponad 2000 mm opadów, to na ukryte w cieniu ich masywu winnice spada poniżej 450 mm deszczu w ciągu roku. W efekcie klimat Alzacji jest słoneczny, suchy i ciepły, wymarzony dla dojrzewania winogron. Zimy wprawdzie są chłodne, ale za to wiosny przychodzą wcześnie, lata są ciepłe, a jesienie łagodne. Gleby bardzo zróżnicowane, gliniaste, łupkowe, wapienne, niekiedy piaszczyste, pozwalają różnym odmianom winorośli znaleźć odpowiednie dla siebie miejsce. Bliskość Renu i jego licznych dopływów zapewnia, przy niewielkiej ilości opadów, właściwą wilgotność powietrza. | |
| |
| |
|
|
|
Filoksera, z łacińskiego phylloxera
vastatrix, to pochodzący z Ameryki Północnej gatunek
mszycy, który w drugiej połowie XIX stulecia niemal
całkowicie spustoszył europejskie winnice.
|
|
|
|
|