|












|
| | |  
Dawna, historyczna Langwedocja obejmowała znacznie większy niż obecnie obszar, sięgając na zachodzie aż po leżące w pobliżu Bordeaux miasto Agen. Dzisiejszy region administracyjny Langwedocja-Roussillon rozciąga się szerokim łukiem wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego od Nîmes w delcie Rodanu aż po granicę hiszpańską na południe od Collioure. Granice administracyjne nie pokrywają się z historycznymi. Roussillon przez wieki pozostawało pod wpływami hiszpańskiej Aragonii, podczas gdy Langwedocja, związana była kulturowo i ekonomicznie z Akwitanią i Prowansją. Z tego też względu winiarze obu regionów mocno podkreślają odrębność tradycji i indywidualność swoich win.
Klimat Langwedocji wydaje się szczególnie sprzyjać uprawie winorośli. Wprawdzie opadów nie ma tu zbyt dużo, a jeżeli już są to najczęściej krótkotrwałe i gwałtowne, jednak bliskość morza zapewnia odpowiednią wilgotność, zaś częste silne wiatry intensywnie przewietrzają winnice tworząc dobre warunki do zdrowych upraw, nie wymagających zbyt intensywnego stosowania oprysków. Langwedocja jest jednym z najcieplejszych regionów Francji, zaś bardzo duża ilość dni słonecznych pozwala uzyskiwać winogrona o dużej koncentracji cukru i związków aromatycznych. Korzystne jest również ukształtowanie terenu. Winnice położone są na dobrze nasłonecznionych zboczach wzgórz. Gleby, bardzo różnorodne, najczęściej łupkowe, kamieniste, żwirowate, czasami ilasto-wapienne, zapewniają dobry drenaż wodny i odpowiednią zawartość związków mineralnych.
| |
| |
| |
|
|
|
Podczas spisu inwentarzowego w piwnicy
Fukierów w roku 1939 odnotowano ponad 300 butelek Tokaju z
1606 roku. Zarekwirowane przez wermacht przepadły gdzieś w
piwnicach hitlerowskich dygnitarzy.
|
|
|
|
|