Piemont należy do regionów winiarskich o najsilniejszej tradycji, hermetycznych, zamkniętych raczej dla wszędobylskich, kosmopolitycznych odmian. Choć oczywiście są tu też uznani producenci jak Angelo Gaia, chętnie sięgający po cabernet sauvignon czy merlot, choć uprawia się tu też chardonnay, jednak dominują szczepy rodzime, autochtoniczne, niechętnie i rzadko uprawiane gdzie indziej. Dlatego też piemonckie wina są dla wizerunku włoskiego winiarstwa tak ważne. Wprawdzie region ten dostarcza zaledwie 5% włoskich win, ale są to w większości wina wyjątkowe, skoncentrowane i długowieczne. Zawdzięczamy je najważniejszej piemonckiej odmianie nebbiolo, późno dojrzewającej, dającej bogate, pełne i szlachetne, długo dojrzewające wina barolo i barbaresco, które ugruntowały sławę Piemontu jako "włoskiej Burgundii".
Bardzo ważną dla Piemontu odmiana jest barbera. Jest to jedyny szczep piemoncki, szeroko rozpowszechniony w całych Włoszech. Stanowi on podstawę dwóch bardzo znanych i popularnych win: Barbera d'Asti i Barbera d'Alba. Wina z odmiany barbera charakteryzują się intensywną, purpurową barwą, wysoką kwasowością i przeciętną zawartością garbników.
Trzecia ważna piemoncka odmiana czerwonych winogron jest dolcetto. Szczep ten daje wina najlżejsze, najlepsze do codziennych posiłków, wbrew nazwie, wcale nie słodkie. Nazwa dolcetto pochodzi od sporej ilości cukru, znajdującej się w dojrzałych owocach tej odmiany. Wina za to są zdecydowanie wytrawne, choć często przy pierwszym łyku dolcetto, poczuć można wyraźną słodycz. Wrażenie to wynika jednak raczej z niskiej kwasowości wina i małej zawartości garbników.
Inne mniej znane, uprawiane w Piemoncie czerwone szczepy to: freisa, neretto i bardzo niegdyś rozpowszechniona bonarda, którą obecnie znacznie łatwiej niż we Włoszech spotkać można w Argentynie i Kalifornii.
Choć, jak wiadomo, Piemont to królestwo potężnych win czerwonych, bardzo popularne są tu także lekkie białe wina Moscato d'Asti wytwarzane z odmiany moscato. Są to wina lekkie, delikatnie słodkie, bardzo aromatyczne, o niewielkiej, na ogół, sięgającej 5% zawartości alkoholu.
Ważną białą odmiana jest cortese, uprawiana przede wszystkim w apelacji Gavi we wschodniej części Piemontu. Wina charakteryzują się sporą kwasowością i przenikliwą wapienna mineralnością, brakuje im jednak skupienia i finezji właściwej winom dużej klasy. Znacznie bardziej cenię sobie inny typowo piemoncki szczep czyli arneis. W odróżnieniu od zwiewnego moscato i często cienkiego cortese, arneis daje wina dobrze zbudowane, mocne z » |